第二百五十五章 魂禁

    <i></i>才<i></i>秒钟记住本网站《.<i></i><i></i>书阁》更新<i></i>快<i></i><i></i><i></i>网站!“叶老板，<i></i>什<i></i>感觉<i></i><i></i><i></i><i></i>更轻松<i></i><i></i>？”<i></i>萝卜两条根须插<i></i>腰间，碧绿<i></i>叶<i></i>晃<i></i>像<i></i>拨浪鼓，<i></i>脸<i></i>满<i></i><i></i><i></i>。“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>换<i></i><i></i>？”叶萧依<i></i><i></i><i></i>副云淡风轻<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>提醒<i></i>，<i></i>旦血炎流入<i></i>脉，<i></i>藏<i></i><i></i>脉<i></i><i></i><i></i>块臭泥巴…”“<i></i><i></i><i></i><i></i>，老<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”<i></i>等叶萧<i></i>完，<i></i>萝卜<i></i>急<i></i><i></i><i></i>。“轰轰轰”<i></i><i></i>刻，八条巨<i></i><i></i>白玉根须插入<i></i>底，瞬间撕裂<i></i><i></i><i></i>，犹<i></i>八根巨<i></i><i></i>通<i></i>石柱，擎<i></i>云霄，将熊熊燃烧<i></i>山体封锁<i></i><i></i><i></i>。“铮铮…”紧接<i></i><i></i><i></i><i></i>白色<i></i>法则锁链<i></i>根须<i></i>涌<i></i>，将整<i></i>茅山笼罩<i></i><i></i>其<i></i>。<i></i><i></i>间，血炎<i></i><i></i>，死气<i></i>罢，通通被封锁<i></i><i></i>根须围<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>法再向外围扩散<i></i>丝<i></i>毫。“叶老板…交给<i></i><i></i>…”<i></i>萝卜将八条根须收拢，形<i></i><i></i><i></i>巨<i></i><i></i>包围圈，<i></i><i></i>叶萧<i></i><i></i>。叶萧<i></i><i></i><i></i>话，立<i></i>半空<i></i><i></i>，右<i></i><i></i>泛<i></i>淡淡<i></i>白光，<i></i><i></i>股力量<i></i>叶萧<i></i><i></i><i></i>凝结。“<i></i><i></i>遮<i></i>！”随即，叶萧向<i></i><i></i>方燃烧<i></i>山体<i></i>掌按<i></i>。“轰”<i></i>股惊<i></i><i></i>气势爆<i></i><i></i><i></i>，<i></i>空<i></i><i></i>云层猛<i></i><i></i>颤，瞬间化<i></i><i></i><i></i>掌印，向<i></i><i></i><i></i>按<i></i>。远远<i></i><i></i>，<i></i>像<i></i>高高<i></i><i></i><i></i><i></i>空，正<i></i>向<i></i><i></i><i></i>落<i></i>。“轰轰”“轰轰”掌印遮<i></i>，飞快<i></i><i></i>落，仿佛<i></i><i></i>掌承载<i></i>整<i></i><i></i>空<i></i>重量。<i></i>空<i></i><i></i>方<i></i>气压骤<i></i>降低，轰轰巨响震惊<i></i><i></i>，化<i></i><i></i>股疯狂<i></i>冲击，向<i></i>四周轰隆隆<i></i><i></i>。<i></i><i></i>间，火焰被镇压，死气被吹散…“轰隆”<i></i>终<i></i>掌印与<i></i><i></i>碰触<i></i><i></i><i></i><i></i>，卷<i></i><i></i>片烟尘。片刻<i></i><i></i>，烟尘散<i></i>，爆炸<i></i><i></i>，<i></i>火<i></i>罢，<i></i>切<i></i><i></i>切<i></i><i></i>叶萧<i></i><i></i>掌<i></i>灰飞烟灭。“叶老板，<i></i><i></i><i></i>灭火！？”<i></i>萝卜<i></i><i></i><i></i>眼<i></i><i></i>景象，愣<i></i>愣神，<i></i><i></i>。眼<i></i>原本茅山<i></i><i></i><i></i>位置，几百米高<i></i>茅山已经彻底被按<i></i><i></i><i></i><i></i>黑<i></i>溜秋<i></i><i></i>土丘，硬<i></i><i></i>被削<i></i><i></i><i></i><i></i>半<i></i>高度。太凶残<i></i>！<i></i>论<i></i><i></i>观<i></i><i></i>，山洞<i></i>罢，<i></i>叶萧<i></i><i></i>掌<i></i><i></i>，荡<i></i><i></i>存。“至少<i></i>脉保住<i></i>…”叶萧淡淡<i></i><i></i><i></i>。“刷”随即叶萧右<i></i><i></i>挥，将避<i></i>棺召唤至身<i></i>，<i></i>玉铃儿<i></i>钱洛放<i></i><i></i><i></i>。“<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>？”<i></i>避<i></i>棺<i></i><i></i>，钱洛愣愣<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>切，脑<i></i>陷入<i></i>片空白<i></i>状态。<i></i>今<i></i>已经<i></i>知<i></i><i></i><i></i><i></i>少遍<i></i>句话。记忆<i></i>，<i></i>记<i></i><i></i><i></i>刚刚<i></i><i></i>火海<i></i>等死，<i></i>等<i></i><i></i>再次睁眼，<i></i>场惊<i></i><i></i>火居<i></i>灭<i></i>！更让<i></i>震惊<i></i><i></i>，<i></i>火虽<i></i>灭<i></i>，<i></i><i></i>茅山<i></i><i></i>见<i></i>！“<i></i><i></i>吧，干嘛<i></i>整座山给炸<i></i>？”<i></i><i></i>候，叶萧走<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>玉铃儿<i></i>钱洛问<i></i>。点燃整<i></i>茅山<i></i>并<i></i><i></i>普通<i></i>火焰，<i></i><i></i>血炎<i></i>火，带<i></i><i></i>股浓浓<i></i>死气。血炎尸爆，叶萧<i></i>曾经见<i></i>，因此<i></i><i></i>猜<i></i>知<i></i>，<i></i><i></i>玉铃儿干<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>叶萧并<i></i>知<i></i>，玉铃儿<i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i>做。“叶…<i></i>辈…<i></i><i></i>…<i></i>株<i></i>参...”钱洛认<i></i><i></i>叶萧，<i></i>转头<i></i><i></i><i></i><i></i>旁<i></i><i></i>萝卜，脸<i></i><i></i>表<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>愣住<i></i>。“…啊…<i></i>…<i></i><i></i><i></i>…药王<i></i><i></i>…”<i></i><i></i><i></i>叫错<i></i>萝卜称呼<i></i><i></i>场，钱洛<i></i>由<i></i>脸<i></i>刷<i></i><i></i><i></i>白<i></i>，急忙改口<i></i>。“叶萧哥哥…谢谢<i></i>救<i></i>铃儿…嗯…<i></i><i></i>…<i></i>坏<i></i><i></i>杀<i></i>叔…<i></i><i></i>，铃儿<i></i><i></i><i></i>打坏<i></i><i></i>…”相比提<i></i>吊胆<i></i>钱洛，玉铃儿见<i></i>叶萧则显<i></i>非常<i></i><i></i>，屁颠屁颠<i></i>跑<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>句<i></i><i></i>句<i></i>解释<i></i>。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>“哇，<i></i><i></i>什<i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i>株<i></i>参！？<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”突<i></i>，玉铃儿像<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>新<i></i>陆<i></i>般，<i></i>指<i></i><i></i>旁站<i></i><i></i><i></i>萝卜，向<i></i>叶萧问<i></i>，“老<i></i><i></i><i></i><i></i>参！叫<i></i>药王<i></i><i></i>！”<i></i>萝卜插<i></i>腰，<i></i>脸<i></i>爽<i></i><i></i><i></i>。“哇…<i></i><i></i>参<i></i><i></i><i></i>话！<i></i>厉害！”“<i></i><i></i>话<i></i>什<i></i>厉害<i></i>…哼，老<i></i><i></i><i></i>飞呢！<i></i><i></i>，叫<i></i>药王<i></i><i></i>…”“哇…<i></i>飞<i></i><i></i>参，<i></i>厉害！<i></i><i></i>摸摸<i></i>头顶<i></i>叶<i></i>吗？”玉铃儿<i></i>眼睛<i></i><i></i><i></i>闪闪<i></i>星星，仿佛<i></i><i></i><i></i><i></i>件新鲜<i></i>玩具…“<i></i><i></i><i></i>，叫老<i></i>药王<i></i><i></i>…诶…<i></i><i></i><i></i>丫头怎<i></i>直接<i></i><i></i><i></i><i></i>啊！喂…轻…<i></i>点…”…很快，玉铃儿<i></i><i></i>萝卜<i></i><i></i><i></i>参<i></i>吵吵闹闹<i></i>打<i></i><i></i><i></i>片。“<i></i>谢叶<i></i>辈<i></i><i></i>相救。”<i></i><i></i>候，钱洛走<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>叶萧躬身抱拳<i></i>。<i></i><i></i>叶萧，钱洛既感<i></i>畏惧，<i></i><i></i><i></i><i></i>奇。“<i></i>次<i></i>钦<i></i>监<i></i><i></i><i></i><i></i>杀<i></i>吗？”叶萧向<i></i>钱洛问<i></i>。刚刚玉铃儿虽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>清<i></i>楚<i></i>，<i></i><i></i>叶萧<i></i><i></i><i></i>致猜<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>龙<i></i>脉。“…”钱洛愣<i></i><i></i><i></i>，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝震惊，<i></i><i></i>叶萧，喉结蠕<i></i><i></i><i></i>，却<i></i><i></i><i></i>话。<i></i><i></i><i></i>脑<i></i>，<i></i><i></i>股撕裂灵魂<i></i>黑暗正<i></i>缓缓苏醒。“果<i></i><i></i><i></i><i></i>…<i></i>次<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>运气<i></i>错，<i></i>正<i></i><i></i><i></i>找<i></i>，救<i></i><i></i><i></i>顺<i></i>罢<i></i>。”<i></i><i></i>钱洛<i></i>沉默，叶萧<i></i><i></i><i></i><i></i>，徐徐<i></i><i></i><i></i>。“叶<i></i>辈找<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>吗？”钱洛叹<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i>转换<i></i><i></i>话题。“<i></i>应该知<i></i>钦<i></i>监<i></i>少<i></i>报吧？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>问问<i></i>，钦<i></i>监<i></i>底<i></i>哪？”叶萧笑<i></i>问<i></i>。“…<i></i><i></i>，<i></i>真提供<i></i><i></i>…”钱洛苦涩<i></i>。叶萧<i></i><i></i><i></i>恩<i></i>，<i></i><i></i><i></i>帮助叶萧，<i></i>眼<i></i>实<i></i>做<i></i><i></i>。“钦<i></i>监”<i></i>三字犹<i></i><i></i><i></i>怕<i></i>梦魇，让<i></i>感<i></i><i></i><i></i>内<i></i>深处<i></i>恐惧。每每<i></i><i></i>，<i></i>股撕裂灵魂般<i></i>疼痛，<i></i><i></i><i></i>脑海<i></i>蔓延<i></i><i></i>，让<i></i><i></i>法<i></i><i></i>半<i></i>字。“<i></i><i></i>，<i></i>知<i></i><i></i>被<i></i><i></i><i></i>魂禁，<i></i>法向外界透露半点消息。”叶萧眼神<i></i><i></i><i></i>精光<i></i>闪<i></i><i></i>，随即<i></i>恢复<i></i>平静，淡淡<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>办法替<i></i>解除魂禁。”“<i></i><i></i>什<i></i>？<i></i><i></i><i></i>解除魂禁！”钱洛瞪<i></i><i></i>眼睛，<i></i>脸<i></i><i></i>置信<i></i>问<i></i>。<i></i>已经被魂禁折磨<i></i>十六<i></i>，眼<i></i>听<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>替<i></i>解除魂禁，眼底<i></i>重新燃<i></i><i></i>希望。“既<i></i><i></i><i></i><i></i>办法，<i></i><i></i><i></i>定<i></i><i></i>做<i></i>。”叶萧<i></i><i></i>。<i></i><i></i>语气虽<i></i>平淡，<i></i>却<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i>信服<i></i>霸气与<i></i>信。“<i></i>果<i></i><i></i><i></i>替<i></i>解除魂禁，除<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>报，<i></i><i></i><i></i><i></i>告诉<i></i><i></i><i></i>非常重<i></i><i></i>秘密。”钱洛咽<i></i>咽口水，认真<i></i><i></i><i></i>。“哦？什<i></i>秘密？”“<i></i><i></i>关<i></i>九<i></i>武库<i></i>消息，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>秘密需<i></i>解除<i></i>魂禁才<i></i><i></i>告诉<i></i>。”“<i></i><i></i>，<i></i>交！”叶萧眯<i></i>眼睛<i></i><i></i>。